Βλέπουμε θάμνους και δέντρα σε πάρα πολλούς κήπους. Είναι μια δημοφιλής επιλογή για προστασία από αδιάκριτα μάτια. Εάν όμως οι θάμνοι σας είναι δίπλα σε δρόμο, το αλάτι δρόμου μπορεί να πέσει πάνω τους και να τους καταστρέψει.
Το αλάτι εισχωρεί στον κορμό, στις ρίζες και στα φύλλα των θάμνων μέσα από το πιτσίλισμα του νερού. Όταν λιώνει, απορροφάται από τις ρίζες. Όταν αυτό συμβαίνει οδηγεί σε μειωμένη ανάπτυξη ή ακόμα και σε θάνατο του φυτού.

Εντοπίζοντας τη ζημιά

Τα τυπικά συμπτώματα είναι καφέ άκρες κλαδιών, κυρίως κοντά στο έδαφος. Παρόλα αυτά δεν είναι πάντα εύκολο να τα εντοπίσετε. Το νερό απομακρύνεται από τα φυτά και τα φύλλα γίνονται καφέ ξεκινώντας από τις άκρες των κλαδιών. Το αλάτι του δρόμου λειτουργεί όπως και το υπερβολικό λίπασμα: το φυτό παίρνει πάρα πολλά θρεπτικά συστατικά και ως συνέπεια χάνει το νερό του.

Πρόληψη

Για να αποφύγετε τη ζημιά του του αλατιού μπορείτε να χτίσετε ξύλινα προστατευτικά περιφράγματα μπροστά από τους θάμνους. Μια άλλη μέθοδος είναι να τους ποτίζετε με άφθονο νερό όταν το έδαφος δεν είναι παγωμένο.

Αντιμετώπιση σε περίπτωση ζημιάς

Εάν έχει ήδη γίνει ζημιά απο το αλάτι, η μοναδική θεραπεία είναι το άφθονο νερό. Ένα ολικό ξέπλυμα στο τέλος του χειμώνα βοηθάει το θάμνο να διώξει το αλάτι και να αναζωογονηθεί.
Εάν θέλετε να αποφύγετε εντελώς τα προβλήματα με το αλάτι μπορείτε να προμηθευτείτε φυτά ανθεκτικά όπως ο συμφορίκαρπος για παράδειγμα, που θεωρείται εξαιρετικά ανθεκτικός στο αλάτι. Κωνοφόρα όπως η τούγια είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα φυτά και αντιδρούν άμεσα στο αλάτι.